Nasza pomoc, nasze doświadczenia…

Kochani jestesmy grupa, która wspólnie sie uczy, odrabia lekcje ale też i innych wspomaga. Viola Pruska to Czeladnik Bioenergoterapeuta, ja Dagmara Relinger Mistrz Bioenergoterapii, Monika Madler pracuje nad sobą ściaga przekazy i podpowiedzi. Tematycznie przepracowujemy na grupie tez pomoc dla tych, którzy o taka pomoc nas poproszą. Czasami jest tak ze nie dajemy sobie z czyms rady,czujemy ze cos nas gnebi, nie wierzymy w swoje odczyty itp..Czesto jest tak ze naprawde nie potrafimy uruchomic na siebie dzialania.Wiec zwracamy sie o pomoc prosimy zeby ktos nas wspomogl. Po to jestesmy. Ale i także my się uczymy jak efektywniej możemy was wspomoc, korzystajac z naszych wlasnych doswiadczeń. Codziennnie jakiś temat zglębiamy na grupie, co jest dla nas wspaniala nauka,uzupelniamy sie o podpowiedzi czy odczyty. Chcialabym tutaj przytoczyć wypowiedzi jednego z naszych Braci, który zwrócił się do mnie o pomoc, udostepnić Wam jego doświadczenia jakie opisał. Może to wam pomóc w orientacji tego, co czasami się dzieje jak naprawde upadamy. Po podpowiedziach jak wydźwignąć się energetycznie, po działaniu i wpomożeniu i podpowiedziach dostałam ciekawy opis doswiadczeń tej osoby i za jej zgodą opublikuje wam tutaj tresci mi przekazane:

Ludzie mają zakodowany honor i wraz z tym to że pomoc nie jest darmowa. Często jest tak że też się przyzwyczają do jakiś stanów i uważać to będą za normę bo nic innego niż to do czego zostali przyzwyczajeni nie widzieli. Ludzie też są delikatni nie potrafią przyznać się do błędów czy słuchać prawdy o sobie i otoczeniu. W takich przypadkach uważają ucieczkę za jedyną drogę do obrony siebie nie widząc że uciekają w pułapkę. Gdy uciekają jest jeszcze gorzej spadają głębiej i głębiej aż do zatracenia i poddania się, beznadziei i strachu. Gorzej że przy tym są omanieni i nie widzą że trzymają się życia. Zawsze jest ta jedna cieniutka ale wytrzymała nić której przy spadaniu się łapią. Jeśli popadną dotakowo w konflikt i totalne załamanie z sobą samym nić pęka a gdy pęknie to już prawie nie ma co zbierać. Taki przypadek jest najtrudniejszy jednak możliwy i realny do wyjścia lecz to już zależy od tej osoby czy zauważy coś jeszcze co było zawsze i będzie.

Skrócę wiadomość najgorsze co zrobiłem z punktu prawa kiedykolwiek to złamanie umów i przyrzeczeń które dałem. Za to się płaci olbrzymie i nie będę opisywać co się dzieje w takim przypadku bo za dużo by pisać. Jednak drugą stroną medalu tego co doświadczyłem jest wyciągnięcie z tego lekcji i akceptacja oczywiście też wybaczenie. W tym przypadku musiałem zrozumieć co biorę na swoje barki jaką odpowiedzialnością jest to co się bierze i co się dzieje gdy się upada w tym co się wzięło. Teraz rozumiem że to nie był ten czas abym coś takiego zrobił ani też abym zrobił to ponownie w najbliższym czasie dopóki nie będę gotów czegoś przyjąć. Rozluźnię język powinienem to już dawno zrobić zbyt długo tłumiłem w sobie moje doświadczenia zostawiając je sobie. Historie są po to by je opowiedzieć i dać w nich morał i zabawę. Jestem świetnym przykładem zamkniętego w sobie po części aspołecznego człowieka. Nie powinno tak być ukrywać się i tłumić. Oczywiście niektóre rzeczy trzeba ukryć nie wszystko może być powiedziane od razu a niektóre rzeczy wcale bo samemu musimy do nich dojść. Wszystko z mądrością nie na pałę bo inaczej wyrządzimy jeszcze więcej szkód. O tu fajne zdanie mi przyszło do głowy człowiek przed człowiekiem się nie ukrywa bo po co skoro nie musi, przecież jest człowiekiem jak i obok jest drugi człowiek który podobnie jak on sam ma swoje do ukazania.

Jezeli naprawde cos czujesz ze cos sie dzieje z Toba warto poprosic o pomoc. Nie czekać zbyt długo aż calkiem upadniemy…