Miłość nie wymaga doniosłości i uniesień. To otoczka, piękna, przyjemna iluzja. Miłość wymaga prawdy, dobra, prawdy płynącej z serca, prawdy w czynach , słowach i uczuciach. Dobra w prawdzie. To nie fajerwerki, choć te dodają pikanterii i radości. Miłość to czyste dobro, bezinteresowna troska, opieka i wysiłek by zarówno Tobie jak i tej osobie było jak najlepiej. Miłość nie zniewala, nie ogranicza, nie obezwładnia, nie pozbawia mocy, radości i pasji. Prawdziwa miłość zawsze dodaje, zawsze mnoży, by w konsekwencji dzielić się swoją nadwyżką. Wszystko co nie dodaje, nie procentuje tylko zmniejsza, miłością nie jest.
Jak prawdziwie kochać?
Spotykając człowieka spytaj :” jak mogę tej osobie dodać miłości” ? A po spotkaniu :” czy po spotkaniu ze mną miłość została dodana”? Jeśli nie, zawsze możesz zrobić to jeszcze raz energetycznie.
Gdy spotykając drugiego człowieka nie czujesz niczego , żadnych uczuć to nie czujesz miłości.
Nie czucie negatywnych uczuć nie jest jednoznaczne z pokochaniem drugiej osoby. Obojętność jest tak samo oddzielająca jak brak miłości. Wzbudź w sobie światełko, a następnie wyślij tej osobie żyjąc jej wszystkiego najlepszego. Wtedy rozniecisz w niej miłość i rozpromieniujesz ją w sobie.
Bądź i kochaj jak Jezus , jak Tata:
” Jestem całością Miłości i mam jej w sobie tak wiele, że ulewa się ona ze mnie wszystkimi stronami i kto tylko stanie na mej drodzę ,tego nadwyżką miłości obdarzę. Wystarczy jej dla każdego ,bo miłość nie ma granic i stale się odnawia. Czym więcej jej dajemy, tym więcej jej mamy. Serce to studnia bez dna. Miłość to studnia bez dna. Tak jak i Światło. Ono jest wszędzie. Wystarczy tylko je ( miłość i światło) ukierunkować by objęło każdego i by nikomu już nigdy go nie zabrakło. Bądź chodzącą miłością, a miłość wprowadzisz wszędzie i pewnego dnia będziesz żył w innym świecie, w Edenie, który sam stworzyłeś.
0 komentarzy